Halloween: De waarheid struikelt op straat

Op 31 oktober viert een groot deel van de (westerse) wereld op welke manier dan ook Halloween. Hoewel het in Nederland niet zo uitbundig gevierd wordt als in bijvoorbeeld Amerika of Mexico, krijgt het feest steeds meer populariteit en is in de ogen van veel mensen onmisbaar geworden. Onze supermarkten zijn bekleed en versierd met uitgeholde pompoenen, spoken en andere griezels, er worden speciale evenementen gehouden in pretparken en bioscopen, kostuumfeestjes, noem het maar op, en dat alles voor de avond van 31 oktober. De culturele invloed van dit feest heeft zich bijna over de hele wereld uitgespreid. Vandaag is het een cultureel fenomeen geschikt voor alle leeftijden maar dit feest was oorspronkelijk eigenlijk helemaal niet zo kindvriendelijk.

Diep geworteld in vermomming

Als we terug gaan in de tijd meer dan 2000 jaar geleden, terug naar de tijd van de Kelten, vinden we op 31 oktober een heel bijzonder feest genaamd; “Samhain” (uitgesproken as Sow-hin). Het was een oogstviering en het begin van een nieuwjaar, maar dat is waar de viering bij bleef. Op de avond van 31 oktober geloofde de Kelten dat de sluier tussen de doden en levende het dunst was. Volgens de Brittanica Encyclopedie (online) geloofden de Kelten dat;

“De wereld van de goden zichtbaar werd gemaakt voor de mensheid en dat de goden hun menselijke aanbidders plaagde met hun bedriegerijen (tricks). Het was een tijd vol gevaren, angst en vol van bovennatuurlijke gebeurtenissen.” [1]

Druïde Priesters ontstaken grote vreugdevuren en voorspelde aan de Kelten of hun dorp de winter zou overleven. De Kelten verkleedde zichzelf op die dag in beangstigende kleding, om de geesten afteweren en te verwarren en lieten voedsel achter voor hun deuren voor dwalende [boze] geesten in de hoop met rust gelaten te worden. Dit heidense feest veranderde zijn kostuum toen Rome het territorium van de Kelten veroverde en later met haar pauselijke macht probeerde de Kelten ervan te weerhouden hun heidense feest te vieren. Dit deed Paus Gregorius IIII door het verplaatsen van hun Katholieken gedenkdagen van de doden Heiligen en martelaren te verplaatsen naar 1 november (oorspronkelijk werd het gevierd in mei). Deze dag staat vandaag bekend als ‘Allerheiligen, gevolgd door ‘Allerzielen’ en de dag van de doden. Verandering stopte niet daar, ook de naam onderging een verandering. Allerzielen was toen der tijd genoemd “All Hallowmas” en de Nacht van Samhain was toen genaamd “ All Hallows’ eve”, wat transformeerde tot “Halloween”.

Dit van origine Europees feest landde ook in Amerika maar, door de sterke invloed van het puritanisme werd het nauwelijks gevierd. Daar kwam verandering in toen in de twintigste eeuw de Aardappelhongersnood in Ierland uitbrak en veel Ierse migranten met de tradities van hun voorouders (de Kelten) naar Amerika kwamen en het feest daardoor in populariteit toenam. In de jaren vijftig was dit feest inmiddels seculair geworden en gecentreerd rondom gemeenschap en plezier, en uiteindelijk is het de miljarden industrie geworden welke het nu is. En nu is ook ons kikkerlandje bekend met dit feest. [2]

Is het Masker de waarheid of dat wat er achter schuilt?

Fascinerende overgang vindt je niet? Ooit gehouden uit noodzaak en angst voor de achtervolging van de onderwereld, totdat de Kerk besloot het een nieuwe betekenis te geven door het te vermengen met haar eigen versie van dodenherdenking, tot een feest waar geen één van zijn wortels wordt herdacht (door de grote meerderheid). Door het oorsprongsverhaal te verplaatsen met de fundamentele menselijke behoefte voor saamhorigheid en gemeenschap, naast het feit dat het miljarden oplevert, heeft het nu zijn eigen betekenis gekregen. Maar betekent het feit dat de originele betekenis van dit feest te hebben veranderd om het zo te rangschikken voor onze eigen behoeftes, automatisch dat de ware betekenis daarmee ook is veranderd?

Is dit niet onze wereld vandaag de dag? In onze autonome westerse wereld, een wereld zonder Gods autoriteit in het leven van de mens, zijn wij degene die alles zelf kunnen bepalen. Wij zijn degene die bepalen wat waarheid is en wat geen waarheid is. Wat echt is en wat onecht is. Wat goed is en wat slecht is.

Dit artikel probeert jou als lezer te laten zien hoe het Woord van God zich toont in de (actuele) gebeurtenissen van vandaag de dag. Wij geloven namelijk dat het Woord van God de waarheid is. Maar tegenwoordig heeft de meerderheid van onze westerse wereld niet langer dit fundament. Tegenwoordig zijn er vele “waarheden” met allen hetzelfde recht om waar te zijn, hoe tegengesteld ze soms ook kunnen zijn. Winston Churchill zei dat:

“De waarheid zo kostbaar is dat zij altijd beschermd moet worden met een bodyguard aan leugens”. [3]

In onze Post-Truth [4] wereld kunnen we de betekenis van alles veranderen, Halloween is hiervan slechts een voorbeeld. Wij geloven over het algemeen niet meer dat geesten ons kunnen achtervolgen, dat folklore vervangen is door wetenschap en daardoor niet werkelijk heeft bestaan, en nu kunnen we onze kinderen plezier laten hebben door ze de straten te laten bewandelen in griezelige (of niet griezelige) kostuums, op zoek naar snoep of saamhorigheid. Want ze zijn veilig zijn van de klauwen van de vijand, omdat we niet geloven dat zo een entiteit bestaat, of dat hij die macht niet heeft ons te vernietigen of omdat het simpelweg niet meer belangrijk is.

Trick or Treat?

Maar wat de reden ook is, kunnen wij daadwerkelijk deze diepe wortels verwijderen, met onze goede bedoelingen en verlangens naar saamhorigheid, gemeenschap en plezier? Of kan het zijn dat dit de grootste truc is die met ons wordt uitgehaald? Een bedrieglijke truc die de wortels van onze goede bedoeling ontworteld en langzaam ons slaaf maakt tot wij sterven?

En hoe zit het met ons als gelovige? Laten wij onze trouw aan God en liefde voor onze naasten zien, en reflecteren we Gods licht, de waarheid, door slechts niet mee te doen? Is onze afwezigheid dé manier hoe wij ons licht schijnen in de duisternis van Satans bedrog, terwijl de wereld om ons heen danst met de duisternis en valt in de muil van de leeuw? (1 Petrus 5:8). Wordt de grootste truc niet met ons gedaan en worden wij beloont met moderne afgoderij? Wij vieren geen Halloween, omdat wij niet de occulte praktijken van dit feest op welk punt ook in de geschiedenis ontkennen en geloven dat de duivel, Satan, een ware entiteit is die erop uit is ons te vernietigen. En hoewel het nog (over het algemeen) gerespecteerd wordt dat wanneer je niet meedoet vanuit religieuze beweegredenen, zal het nog steeds gerespecteerd worden wanneer ik zeg dat je dit feest niet zou moeten vieren, vanwege de gevaren die op de loer liggen in de duisternis, en Jezus niet wil dat je voor Satans bedriegerijen valt, waar Hij zijn leven voor heeft gegeven om juist jou vrij van te maken? Of wordt dit gezien als het opleggen van mijn religie?

Het harde werk van Opoffering en dienstbaarheid

Gemeenschap is een menselijke behoefte die God ons heeft gegeven. (Genesis 2:18 en Prediker 4:9). Daarom zijn we soms liever het tijdelijk eens met elkaar (ten koste van de waarheid), om de eenheid en gemeenschap te bewaren, dan dat we op de juiste manier het oneens zijn met elkaar. Vince Vitale beschrijft in het hoofdstuk pluralisme de gevolgen van het aannemen van (tijdelijk) pluralistische houding als volgt:

“… door liever onenigheden te vermijden en te weigeren om verschillen te erkennen, dan met elkaar aan deze dingen te werken, kan dit alleen maar leiden tot een façade van de gemeenschap die we daadwerkelijk verlangen…. Doen als of er een diepgang is van relationele eenheid, wanneer die eenheid niet hard gewonnen is, is promiscuïteit. We willen de voordelen van gemeenschap zonder het harde werk, zonder de opoffering en het dienstwerk voor anderen om ons daar te krijgen. Maar de schijn van relationele eenheid wanneer het niet de diepte van ware relaties weerspiegelt zal niet meer bevrediging brengen dan seksuele eenheid zonder weerspiegeling van oprechte zelfovergave.
In beide gevallen, kan de façade van eenheid alleen onderhouden worden door niet lang genoeg te blijven plakken, of het nu in een gesprek is of in de vorm van elkaars aanwezigheid, voordat de werkelijkheid realiteit wordt. In wat we geloofs-promiscuïteit kunnen noemen, springen we van het ene geloof naar ander geloof, afhankelijk van met wie we zijn. We zijn bereid om tijdelijk ons te verenigen met verschillende andere waarheden zo lang de relatie makkelijk en plezierig is… Pluralisme ruilt fysiek afgoden in voor ideologische, maar de kern ervan is heel erg gelijk.”

Het bouwen van waardevolle relaties vereist hard werk, opoffering en dienstbaarheid. In deze wereld werken we harder voor onze wereldse banen of studies, dan voor onze eigen kerkgemeenschappen of zelfs onze relatie met God. En God wilde dit niet voor ons en van ons. Als we een ware gemeente van God willen zijn, als wij ware Christenen willen zijn, met oprechte liefde voor onze naasten, oprechte diepe, rijke en waardevolle relaties willen hebben en ware liefde voor God, moeten we onze God dienen met opoffering en dienstbaarheid.

“Wat is waarheid?”

Is het nu niet een goed moment om de vraag van Pilatus te beantwoorden voor onszelf wanneer hij aan Jezus vroeg “Wat is waarheid?” terwijl hij een manier zocht om hem vrij te spreken van de straf die wij verdienen.

Wat ga jij vanaf nu doen?
Was je je handen in onschuld terwijl de waarheid voor jouw neus staat, uit angst voor de woedende menigte?
Of loop je net zoals Pilatus weg voor de waarheid, en laat je zo jouw vraag op “wat is waarheid” onbeantwoord, wanneer de waarheid voor je staat, omdat de waarheid die voor je staat niet is wat je wil dat het is, ondanks het feit dat je geen valsheid in hem vindt?! (Johannes 18:38)

Het is soms eng om te staan voor Jezus, of om van Hem te horen, zeker in een vijandige setting. Het is niet makkelijk om iemand te vertellen dat hij zondigt of om te horen dat je zelf zondigt. Het is misschien moeilijk om te horen dat wanneer we Jezus niet aannemen het leidt tot de dood, terwijl men gelooft dat we zonder Hem eeuwig leven kunnen krijgen. Onenigheid met iemand anders zijn manier van geloven, het tegemoet gaan van deze moderne afgoden, of het nu buiten de kerk of binnen de kerk is kan een beangstigende en pijnlijke ervaring zijn. De enige vrees die we echter zouden moeten hebben, is voor God zelf. (Openbaring 14:6). Echter dezelfde God die we vrezen, omdat “onze overtredingen vele zijn” (Jesaja 59:12) voor Zijn aangezicht, is ook de God die zegt dat Hij ons liefheeft terwijl wij nog zondaars zijn en dat Zijn liefde voor ons, wanneer dat in ons volmaakt is door Hem, vrees zal uitdrijven. De God die wij vrezen, omdat Hij ons eerst liefhad, maakt deze liefde volmaakt, zodat wij Zijn oordeel niet hoeven te vrezen, doordat Zijn liefde ons gehoorzaam maakt. Zij die God liefhebben houden Zijn geboden, wanneer die liefde in ons volmaakt is, houden we zijn geboden en wandelen we in de waarheid. En die waarheid zal ons vrij maken. Jesaja heeft een passende beschrijving voor de uitdaging voor ons handelen:

“…het overtreden en het liegen tegen de HEERE en het zich afkeren bij onze God vandaan, het spreken van onderdrukking en afvalligheid, het zwanger zijn en melding maken van leugenachtige woorden vanuit het hart. Daarom is het recht teruggeweken, en de gerechtigheid blijft van verre staan. Want de waarheid struikelt op de straat, en wat recht is, kan niet binnenkomen. Ja, de waarheid ontbreekt, en wie zich afkeert van het kwade, wordt beroofd.”
Maar “de hand van de HEERE is niet te kort dat ze niet zou kunnen verlossen” ondanks onze zonde. Maar God zag [en ziet] het, en het was kwalijk in Zijn ogen dat er geen recht was. Omdat Hij zag dat er niemand was, ontzette Hij Zich, want er was geen voorbidder [KJV Middelaar]. Daarom bracht Zijn arm Hem heil, en Zijn gerechtigheid, die ondersteunde Hem. Want Hij trok de gerechtigheid aan als een harnas en zette de helm van het heil op Zijn hoofd.”

Gods oneinigheid met ons is niet groter dan Zijn liefde voor ons

God heeft ons voorzien van een Middelaar, Zijn eigen Zoon, om de zonden van de wereld weg te nemen, om de scheiding van ons weg te nemen die wij hebben gecreëerd, door naar deze wereld te komen als één van ons, om zo te leven in de waarheid die ons vrij maakt. Hij heeft de spot, laster en onenigheid doorstaan, Hij is zelf “beroofd”, en hij is vandaag nog steeds de bemiddelaar, die klaar staat om ons te bevrijden, om u lief te hebben met ware liefde. Het maakt niet uit hoe hard we ook proberen Hem uit onze levens te halen; omdat Hij de waarheid is, en de wereld steeds meer wordt verduisterd door leugens hebben we dat licht van de waarheid nodig. Misschien nu meer dan ooit.

Hoe doen wij dit? Als mens, als gemeenschap? Door te doen wat Hij doet. Gods onenigheid met ons woog nooit meer als Zijn liefde voor ons. Sta voor de waarheid, uit liefde voor God. En meng het niet ten kostte van de liefde die Hij voor jou en een ander heeft.

Het gezicht achter het masker

Halloween is een feest van de doden. Jezus kwam zodat Hij degene die de macht heeft over de dood, de duivel, te vernietigen en hen te bevrijden die door de angst voor de dood en hun leven lang onderworpen zijn aan deze slavernij (Hebreeën 2:14).

De Kelten vreesden en geloofden dat zij zich moesten voordoen als de [enge] geesten die hen belaagden, hun gewassen moesten opofferen en moesten vertrouwen op het woord van de priesters, in de hoop dat het hun leven zou kunnen sparen. Maar wat als zij dit hadden geweten, dat Jezus Zijn dood, de dood overwon en zij niet meer gebonden hoeven te zijn, hoe zou 31 oktober er dan voor hen uit hebben gezien? En hoe zou het er voor ons uit hebben gezien vandaag de dag, als hun traditie werd vervangen door het leven van Jezus? Geliefde lezer, de duivel die zich achter het masker verschuilt viert het wanneer een ziel zijn leven geeft aan de dood die hém te wachten staat.

Welke God wil je dienen? Welke waarheid kies je om voor te staan? Het is een kwestie van leven of dood.

----------

[1] www.britannica.com/topic/Samhain
[2] History Channel articles and videos: www.history.com/topics/halloween/history-of-halloween
[3] Gehoord via: Rzim.org/just-a-thought-broadcasts/a-bodyguard-of-lies/, Originele Quote van Winston Churchill “In wartime, truth is so valuable that it needs tob e protected with a bodyguard of lies."
[4] Post-truth: https://rzim.org/global-blog/a-post-truth-society-responses-from-ravi-zacharias-abdu-murray-and-vince-vitale/, Post-Truth word of the year: https://en.oxforddictionaries.com/word-of-the-year/word-of-the-year-2016