Levensreform
Het leven, wiens laatste geheimen de mens nooit ontsluieren zal, speelt zich volgens vastgestelde wetten af, die van Goddelijke oorsprong zijn en wier minachting het verloop van het leven wijzigt.
Deze wijziging moet uiteraard voor de dragers van het leven, onverschillig of het om mensen, dieren of planten gaat, schadelijk zijn, want slechts de vervulling van de levenswetten kan een normaal onverkort verloop garanderen. Natuurlijk kan ook door de een of andere catastrofe leven vernietigd worden; hierdoor wordt het normale verloop onderbroken. Dit ligt in de afhankelijkheid van de levende wezens van aardse- en kosmische machten, die alle leven kunnen vernietigen.
Ofschoon wezens op zichzelf sterfelijk zijn, stellen de boven geschilderde onderbrekingen van het leven bovendien nog een bijzondere verkorting van de levensduur voor.
Waarom dit zo is, waarom in de diepzee vissen met lichtorganen zwemmen, die nooit een mens ziet en bewondert, waarom in het ontoegankelijke oerwoud van Midden Brazilië wonderbare orchideeën bloeien, waarom bacillen en amoeben in moerassen wonen, waarom muskieten en vliegen, schorpioenen en slangen, duizenderlei vogels en zoogdieren tot aan het hoogste schepsel, de mens, de aarde bevolken, wij weten er slechts weinig van. Neemt men de intelligentie als maatstaf, niet de moraal, zo bestaat er geen twijfel, dat de mens het hoogst ontwikkelde schepsel op aarde is. Deze intelligentie is echter nauw met een vloek verenigd, die de mens vernietigt. Want de mens verheft zich boven de natuurwetten, hij veracht de Godheid! Geen twijfel! Want er was reeds een zeer hoog inzicht van de mens voor nodig, om tenminste het begrip van een wettelijke gang van zaken in de dode wereld bewust vast te stellen. Bijvoorbeeld, dat het opgaan en ondergaan van de zon volgens bepaalde wetten gebeurt. Voor het vaststellen van levenswetten, voor zover deze er tenminste zijn, is een veel hoger geestelijk inzicht en inspanning noodzakelijk. Daarmee kan het misschien samenhangen, dat de mens veelvuldig de samenhang met de natuur heeft verloren. Dit geldt niet alleen in lichamelijk, maar ook in zielkundig en zedelijk opzicht.
Lucht, licht, zon, beweging, voeding, de grondslagen van het leven, worden geminacht. Hieronder lijdt ook de ziel. De edelste karaktertrekken ontaarden. Naastenliefde, goede gezindheid, eerlijkheid, wederzijdse achting en persoonlijke vrijheid verdwijnen altijd meer. In hun plaats treden minderwaardige eigenschappen, die niet eens het dier kent en de mens daalt dus veelvuldig onder hèt dier. Miljoenen mensen bezitten nauwelijks meer de mogelijkheid om de nachtelijke sterrenhemel te bewonderen, die ons een inblik in de oneindigheid van het heelal verschaften ons de almacht van de Schepper doet aanschouwen.
Veelal leven de mensen samengedrongen in grote steden; zij wonen dikwijls in huurkazernes met weinig licht, die tevens slecht gelucht zijn; op de wijze van de mieren werken zij in fabrieken, de slaven van een werkwijze, die men industrie noemt en die uit de mens de ziel drijft, uit hem een automaat maakt, die, ondanks de automatiek, zijn opmerkzaamheid urenlang geestdodend moet inspannen, zonder te mogen verslappen. Gelukkig de landbouwer, die in het licht van de zon, in de regen, in de vrije natuur zijn werk nog mag verrichten en aan wie God Zijn wonderen uit de eerste hand openbaart.
Miljoenen zitten overdag als geketend aan dezelfde plaats zonder beweging. De huid komt vaak nauwelijks met een licht- of zelfs zonnestraal in aanraking.
Om de ontbrekende gezondheid en de met haar verbonden lelijkheid te verbergen, verven en poederen de mensen zich en spiegelen zich door dit zelfbedrog gezondheid voor.
De voeding weerspreekt dikwijls het meest primitieve verstand. De wetenschap heeft het toegelaten en begunstigd, dat de waardevolste delen uit de voedingsmiddelen dikwijls verwijderd en vergif bevattende substanties door de voeding vermengd worden. Voor dergelijke, minderwaardige voeding offert dikwijls de arme man zijn met moeite verdiend geld op, om zijn leven en dat van zijn familie, armzalig te slijten en ziekten te kweken, die hem vroegtijdig in het graf brengen.
Op de andere zijde leven de mensen in overvloed; zij zwelgen en vallen aan het gebruik van allerlei vergiften ten deel. Ook de arme man suggereert men het gebruik van deze vergiften als iets ongevaarlijks, iets aangenaams, dat het leven opluistert. Men berooft de aarde, men verspilt haar bodem, men verbouwt op reusachtige vlakten in plaats van voedsel tabak, bij welks bewerking duizenden arme mensen te gronde gaan, die, om zich in 't leven te behouden, zich door deze hydra laten verslinden. Het alcoholgebruik takelt de mensen af en maakt van hen misdadigers. De krankzinnigengestichten, die gedurende de oorlog leeg geworden waren, zijn weer aangevuld; andere vergiften zwepen chronisch de zenuwen op, die vroegtijdig niet meer functioneren en uit de mens een pop zonder tegenstand maken, die tegen de strijd om het bestaan niet meer opgewassen is en zijn gezin, wanneer hij tenminste nog een bezit, niet kan onderhouden. Ja, wij slaan het gade, dat de mens veelvuldig zich niet meer kan voortplanten, maar zonder kinderen voortleeft als saprofyt van de aarde, wat misschien altijd nog beter is dan dat gedegenereerde kinderen ter wereld komen, die nadien, zichzelf en anderen tot last, zich in de strijd om het bestaan kommervol voortslepen. Om de maat echter vol te maken, ontwikkelt zich veelvuldig moord en doodslag, in het groot en in het klein. De mens is dikwijls minder dan het vee, hij daalt af tot een niets.
Bestaat er geen redding? Is de armzalige mensheid voor altijd tot zulk een bestaan vervloekt? O, nee! Er heeft Eén geleefd, Die de mensheid de edelste lessen predikte: Jezus Christus! Hij zei: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven! Weest oprecht en let op de levenswetten van de Godheid! Geeft u moeite ze te ontdekken! Beheerst u! Laat weg de tabak, de alcohol en ook het vlees van iedere soort, dat reeds Pythagoras uit zijn voeding had gesloten! Vermijdt alle genotvergiften! Geeft u moeite in uw naaste een broeder te zien, die u niet mag uitplunderen, om nadien met het geroofde geld schijnbare weldaden te bewijzen! Leeft eenvoudig! Legt u met de zon ter ruste en staat met de zon op! Benut de dag op een edele wijze en probeert op deze wijze de mensheid tot een hoger stadium te verheffen! Laat de een het de ander zeggen en de een de ander helpen! De arts worde niet moede in het spreekuur een opvoeder voor het lichaam, maar ook voor geest en ziel te zijn!
De weg, het moeitevol pad, waarop wij moeten wandelen, wanneer wij het hoge doel van de mensheid, haar lichamelijke gezondheid en haar veredeling van de ziel willen bereiken, heet: levensreform.
