In de afgelopen periode heb ik meerdere malen mijn koffers moeten inpakken. Niet zo zeer dat ik ergens ben weggestuurd, zoals het spreekwoord zegt. Nee, ik ga weg van (t)huis om voor een kortere of langere periode ergens anders te leven; op vakantie gaan.

Ik weet niet hoe dat dan bij jullie gaat, maar ik ben altijd wel even bezig met inpakken. Wat heb ik sowieso nodig; the basics. Vervolgens bedenk ik wat ik ga doen, waar en hoe ga ik overnachten, hoelang blijf ik weg, ga ik alleen of samen met anderen, ga ik naar iemand toe en neem ik nog een cadeautje mee… allemaal van die vragen die dan voor en tijdens het inpakken van je koffer(s) in je gedachten naar boven komen borrelen.

Jezus, heeft ons meerdere opdrachten meegegeven. Opdrachten waardoor wij gelukkiger kunnen worden. Adam had ervaren dat hij alleen was en daarom had God hem Eva gegeven.

Wij als mensen zijn sociaal. Dat betekent dat we graag in gezelschap willen zijn. Jezus, heeft ons iets meegegeven in Johannes 15:12 “Dit is Mijn gebod, dat gij elkander liefhebt, gelijk Ik u heb liefgehad.” Hij wil graag dat we als team met elkaar kunnen omgaan. Hij wil dat we zo met elkaar omgaan, zoals Jezus met ons zou omgaan. Hierdoor kunnen we laten merken of we echt Jezus willen volgen en zullen we ons ook niet alleen voelen.

Er zijn van die gezegden die je eerst moet meemaken om de juiste betekenis ervan te kunnen begrijpen. Weleens van ‘bergopwaarts’ en ‘bergafwaarts’ gehoord?

Als je in de bergen bent, dan ben je geneigd om steeds omhoog te kijken. Met je oog het landschap volgend kom je vanzelf bij de top aan; je horizon is de top van een berg.